Μια χρονομετρημένη (εντός ορίων δηλαδή) α-συμφωνια τριών η-μερών. Ηχογραφήθηκαν αόριστες πηγές ασυνήθιστων ήχων. Επεξεργάστηκαν ελεύθερες στα κύματα κι επέστρεψαν στην αοριστία τους σύμφωνα με την αρχική χρονομέτρηση. Όλα σημαίνουν κάτι. Υπήρχε σχέδιο. Ακολουθήθηκε.
Σε έναν κόσμο γοητευμένο από τον ρυθμικό νόμο της συμμόρφωσης και δεσμευμένο από την αδυσώπητη λαβή της μηχανοποιημένης αγκαλιάς του σύγχρονου αέναου καταναλωτισμού, καμιά μοναχική ψυχή δεν τολμά να χορογραφήσει τυχαίες συμφωνίες ύπαρξης να αψηφούν τη σύμβαση. Μια αρμονική εξέγερση ενάντια στις κακοφωνικές νόρμες που υπαγορεύουν τις μέρες μας (κάθε μέρες - επαναλήψεις ημερών), αυτή η αριθμητική ιδέα (ίσως 30:30) φώτισε το μονοπάτι της απελευθέρωσης, με οδηγό τα πνεύματα των προηγουμένων συνθετών, ζωγράφων και ποιητών, σε ένα χορό γλυκόπικρης απελευθέρωσης.
Φανταστείτε, αν θέλετε (χωρίς πίεση), μια ζωή περιστρεφόμενη σε έναν άξονα άναρχης δημιουργικότητας, όπου τα ηνία του ελέγχου παραμερίζονται και η πυξίδα δείχνει σε αχαρτογράφητες περιοχές. Αχ, ναι υπάρχουν ακόμα. Σε αυτό το καλειδοσκοπικό ονειρικό τοπίο, ο δημιουργός - κακοτεχνίτης της ύπαρξης χαράζει ένα χώρο πέρα από τα στενά δρομάκια των κοινωνικών προσδοκιών, αγκαλιάζοντας το άγνωστο με μια καρδιά γεμάτη θαυμασμό και ένα μυαλό αδέσμευτο από τις ύπουλες απαιτήσεις της αγοράς, της οικογένειας, της κοινωνίας.
Ένας πρωινός ήλιος ανατέλλει όχι με το ρυθμό των προθεσμιών, αλλά με τον ιδιότροπο ρυθμό της έμπνευσης. Είναι ο ίδιος ο ήλιος, εμείς λέμε ότι ανατέλλει και δύει, αυτός είναι εκεί, εμείς κυνηγάμε την ουρά κάτω από τα σκέλια μας. Η μέρα ξετυλίγεται σαν καμβάς, περιμένοντας να ζωγραφιστεί με πινελιές θράσους. Η έννοια του πλούτου παίρνει μια νέα όψη, μεταμορφώνοντας από τη νομισματική συσσώρευση στα κεφάλαια της εμπειρίας, όπου κάθε φευγαλέα στιγμή είναι ένα στολίδι και πρέπει να εκτιμηθεί και κατόπιν να πεταχτεί. Τα υπάρχοντα, που κάποτε λατρεύονταν στους βωμούς της πολιτικής του καταναλωτισμού, εγκαταλείπονται πρόθυμα, γιατί το βάρος τους δεσμεύει τη φυγή του πνεύματος.
Όπως θα ψιθύριζε ένας φανταστικός πρώιμος φίλος μέσα από το απαλό αεράκι, "Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσεις έναν ανελεύθερο κόσμο είναι να γίνεις τόσο απόλυτα ελεύθερος που η ίδια σου η ύπαρξη είναι μια πράξη εξέγερσης". Τα δεσμά των κοινωνικών κανόνων συντρίβονται και ο χορός της ζωής γίνεται μια ένθερμη πράξη διαμαρτυρίας, μια απόδειξη του τολμηρού πνεύματος που αρνείται να δεσμευτεί και κάνει θόρυβο.
Οι σιωπηλές νότες του άστεγου συνθέτη αντηχούν στους διαδρόμους αυτής της άναρχης ύπαρξης, καλώντας τον στοχασμό μέσα στο χάος. Μακριά από πατρίδες, χωρίς σημειώσεις. Οι παρτιτούρες κάηκαν, όπως τα γραμμάτια αλλά και μερικά χωριά. Η σιωπή δεν είναι ένα κενό, αλλά ένας καμβάς για το μάτι του μυαλού, ένα καταφύγιο όπου οι σκέψεις ανθίζουν σαν αγριολούλουδα, ξεφορτωμένες από το βάρος της προσδοκίας. Μέσα σε αυτή τη σιωπή -την ησυχία-, η συμφωνία της ύπαρξης γίνεται ένα κολάζ βρεμένων ήχων και φευγαλέων συναισθημάτων, μια σύνθεση κακοφωνική και αρμονική, υπενθυμίζοντας μας ότι η μελωδία της ζωής υφαίνεται από τα νήματα του χάους και της προσωπικής μας τάξης.
Και καθώς οι στίχοι νεκρών ποιητών χαϊδεύουν τη ψυχή, ριζώνει η γλυκόπικρη συνειδητοποίηση – ότι για να κερδίσεις τα αδέσμευτα φτερά της καλλιτεχνικής ελευθερίας, πρέπει να γίνουν θυσίες. Οι σχέσεις, όσο εύθραυστες κι αν είναι, μπορεί να καταρρέουν σαν αρχαία αγάλματα που ξεπερνούν ο χρόνος και οι αρχαιοκάπηλοι. Η αγκαλιά της κοινωνικής σταθερότητας μπορεί να χαλαρώσει τη λαβή της, αφήνοντας μόνο τους ανέμους της αβεβαιότητας να καθοδηγούν το πλοίο. Αλλά μέσα στην αλληλεπίδραση της απώλειας και του κέρδους, αναδύεται μια ιριδίζουσα αλήθεια - ότι η επιδίωξη της ηχητικής αναρχίας, η ταραχή με το κοινωνικο χάος, προσφέρει μια ελευθερία πολύ πιο μεθυστική από την άνεση του γνωστού.
Τολμήστε, λοιπόν, να μουτζουρώσετε την ύπαρξή σας στο περιθώριο της σύμβασης και των συμβολαιογραφικών δεσμών σας, να ξεδιπλώσετε τα πανιά του πνεύματός σας και να αφήσετε τους ανέμους της καλλιτεχνικής αταξίας να σας παρασύρουν στη σφαίρα του εξαιρετικού επόμενου κύκλου. Σε αυτόν το χορό των αντιθέτων, στην παράδοση στο χάος και την αγκαλιά της ελευθερίας, θα βρείτε το εξαίσιο μωσαϊκό της ύπαρξης υφασμένο με νήματα τολμηρών ονείρων και τη γλυκιά θλίψη της αποχώρησης των ανούσιων ή μάλλον ανειλικρινών εγκόσμιων εγκωμίων.
The new album from electroacoustic composer Jeremy Young is draped in a sense of mystery, tones flickering gently, like an old home movie. Bandcamp New & Notable May 9, 2021
Gaël Segalen’s stunning and apocalyptic dark ambient music feels like 3 a.m. at an abandoned warehouse, full of shadows and menace. Bandcamp New & Notable Feb 10, 2019
Colin Andrew Sheffield (Elevator Bath) repurposes heavily manipulated jazz samples into gorgeously eerie soundscapes. Bandcamp New & Notable Jun 20, 2023
A collection of unreleased material from Daniel Burke's beloved experimental project, spanning four decades of loud, off-kilter weirdness. Bandcamp New & Notable Jun 21, 2023
David Ciampalini, founder of the Ambient-Noise Collective, bridges musique concrete with psychedelic soundscapes on his debut solo LP. Bandcamp New & Notable Feb 16, 2021
Shards of static & distortion crash against disarmingly beautiful piano & synth melodies on this riveting new record from Carbon and Prose. Bandcamp New & Notable Oct 30, 2022
